Cevat Alan

“Düşman sabaha kadar ufak tefek keşif taarruzu yaptıysa da bir netice alamadı. Güneş doğarken düşman ormanlar içine doğru geriye çekildi. Tb. Emir Subayı Yzb. Memduh BUDAK zayiat raporu istemişti. Tekmil alıyordum. 1. takımdan Çermikli Cevat Alan yok dediler. Şehit olduğunu gören de yoktu. Bu er takım geriye çekilirken hiçbir zaman geriye kaçmazdı.

Çünkü bu kahramanlar kahramanı asil Türk çocuğu yapılan bütün süngü muharebelerinde en ileride bulunmuş, insanlık hak ve hürriyetinin bir fedaisi gibi ileriye atılmış ve hiçbir zaman vazifesinde en ufak bir ihmali dahi görülmemiştir.

-Tekrar arayın, Diye emir verdim.

-Çermikli Cevat Alan yok.

-Çermikli Cevat Alan yok, diye bildiriyorlardı. Takım çekilirken muhakkak ki Cevat Alan çekilmemiştir, neticesine vardım. Geceleyin muharebe icabı birinci takımın düşmana bıraktığı tepeyi mukabil taarruzla almaya karar verdim. ( 10. Bölüğü ilk teslim aldığımda Mehmetçiklerden istediğim bazı niteliklerden biri de şuydu: Durum icabı düşman tarafında bir erimiz yaralanabilir veyahut düşman tarafındaki mevzide kalabilir. Bu an erimizin kurtulması için bütün bölük taarruz edip icap ederse ölecek fakat müşkül duruma giren kurtarılacaktır. Bunu Türk vatanseverliğinin şerefi olarak sizlerden istiyorum, isteyeceğim. ), demiştim. İşte şimdi meydanda olmayan bir kahramanımızın kurtulması icap ediyordu. Bu er muhakkak ki akşamki mevzideydi. Emrimde bulunan subay, astsubay, çavuş, onbaşı ve erlerimin kabiliyet ve hususiyetlerini çok yakından ilgilenerek öğrenmiştim.

Kararımı Tabur Komutanına bildirdim. Tabur Komutanı,

-Taarruzunu topçu taburuyla destekleyelim.

-Zaman kaybedemem. Mermim noksanlaşmıştır. Fakat Mehmetçiğin süngüsüne güveniyorum.

Kati kararımı anlayan Tabur Komutanı Lütfü Bilgin, 2 km . gerimizde vadide bulunan tanklara emir vermiş. Tanklar sağ gerimizde mevzie girerek ateş desteğine başladı. Geceleyin durum icabı terk edilen tepe Mehmetçiğin büyük imanıyla hiç zayiatsız zapt edildi. Tepede Cevat Alan’ı mevziinde kanlar içinde bulduk. Cevat Alan’ın karanlıktan istifade ederek, sol bacağını kesmişler. Yaptıkları mezalim yetmiyormuş gibi kalçasını taşla ezmişler. Bunu da az görmüşler. Yüzünün muhtelif yerlerine süngü sokmuşlar. Çermikli Cevat Alan’ın makineli tabancasını kırıp yanına atmışlar. Fakat 10. Bölüğün büyük kahramanı Cevat Alan hâlâ yaşıyordu. Yavaş yavaş nefes alıyordu. Gözleri düşman tarafına dönüktü. Yattığı mevziin içindeki karlar akan kanlarıyla kırmızılaşmış, beyaz kırmızı şanlı bayrağımızın rengi birbirine karışmıştı. Gözlerinin baktığı tarafa başımı çevirdiğim de önünde 22 komünist leşi yatıyordu. Kimisinin elinde bomba, atamamış. Kimisi bomba ile parça parça olmuş. 22 komünist leşini yere sermiş. Bütün çektiği ıstırapları yenerek bizi beklemiş.

Cevat Alan, aldığı yaraların ağırlığından yüzüne giren süngülerin ıstırabından konuşamadı. Fakat yaptığı büyük kahramanlığı karşısında komünizm mezalimi bir tablo halinde gözlerimin önünde duruyordu. Taburumuzun asil ve kahraman doktoru Yzb. Cemalettin Tanrıöver en ileri hatta bulunan Cevat Alan’ın mevziine geldi. İcap eden her türlü tedaviyi yapmak istedi. Fakat kahramanlar kahramanı Cevat Alan aziz şehitlerimiz arasına karıştı. Aziz şehidin naşı arkadaşlarının gözyaşları arasında şanlı bayrağımıza sarılı olarak geriye nakledildi. Pusan’daki azizler şehitliğine merasimle gömüldü.

Yzb.Nazmi Özoğul