Haydar KARAKURT Kore Savaşı Anısı

“Kunuri baskını oldu, birleşik devletin yirmi beşinci tümenini çembere aldılar,bizim tugay da bu tümenin içindeydi o arada bir çok askerimizi şehit verdik.hemen bizi cepheye sürdüler.Daha ilk gecemizde yaşadığım şokla gökyüzündeki yıldızları seyretmeye başladım,birçok arkadaşımı baskında şehit vermiştim,ölüm artık çok yakınlarımda geziniyordu.

Ölümle karşı karşıyaydım,Azrail etrafımda dolaşıyordu.Yıldızları bir kez daha seyretmeye koyuldum.Kayan yıldızların her giden bir can olduğunu o anda hissettim,o gece kaybettiklerimi ve kaybedeceklerimi düşündüm.Arkada bırakılan gözyaşlarını,kendinin olabilecek bir memleket akşamını,yalancı umutları,sevinçleri,hüzünleri,zamanı çoktan geçmiş hayâlleri,kimseyle paylamadan sineye çekerek,iki damla göz yaşına gömdüm.Yaşamak için,yaşamayı bir solukta kaybetmeyi,her şeyi bir anda kör bir kurşuna teslim etmeyi,göze alabilmek…Şimdi kaybetmenin tam içindeydim ve kaybetmenin ne olduğunu şimdi daha iyi anlıyordum.Tüm hayâllerimi,umutlarımı,duygularımı bir kör kurşunla kaybedebilirdim.Kör bir kurşun,nereden hangi zamandan geldiği belli olmayan kör bir kurşun.Azraillim olacaktı,yüreğimi parçalayıp benden neler alıp gittiğinin farkında bile olmayacaktı,sadece ben değil,binlerce umudun,hayâlin,duygunun katili olacaktı.Kaçımız buraya gelirken ölmeyi düşünmüştük ki,kaçımız buraya gelirken ölmeye gelmiştik ki,kimimiz istekli kimimiz isteksiz gelmiştik,şimdi her birimiz sadece nefes alıp verebilmenin peşindeydik.Daha ilk gecemizde birçoğumuz her şeyini arkada bırakarak,arkada kalanlarda korkuyu bırakarak gitmişlerdi.Bir anda korku aklıma geldi,korkuyor muydum,aslında hissettiğim şeyler tam olarak korku değildi,heyecan da vardı,korkularımın içinde sadece kaybetmek vardı,şuan yaşamdan yaşamaktan başka bir şey isteyemezdim.Korkularım yaşamama engel değildi,günler geçtikçe ölüm bende daha derin bir anlam kazanacaktı.Ayrıntılarıma burada daha başka anlamalar yüklemeye başlamıştım,ölüm bende hep yatağında rahat bir şekilde,yada hiç beklemediğim bir zamanda ,beklemediğin bir mekanda aklıma gelirdi ama hiç başka bir memlekette başkalarının özgürlüğü için,kör bir kurşunla hiç beklemezdim,evet başkalarının umutları,hayâlleri,duyguları için başka bir memlekette kendinden olmayan,seninle aynı kültürü duyguyu,hayâli,umudu beslemeyen insanlar için onların daha özgür yaşayabilmeleri için,ölmek garip gelmişti bana.Ölüm yalnızlığın başka bir anlamı mıydı?Bazı düşlerimi ne kadar çok ertelemişim,oysa şimdi yaşamda düşlediklerimi değil de yaşamın bir soluğunu istiyordum,yaşamın kendisini hissetmek istiyordum.Nefes alıp vermek bana hiç bu kadar güç görünmemişti yada ne kadar kıymetli bir hazineye sahip olduğumun farkına varamamıştım.Evet, nefes alıp vermek yani sadece yaşamak şimdi daha farklı bir anlamıyla yanımdaydı.Yaşadığımız dünyada kaç kişi acaba benim şuan yaşamak için düşündüklerimi düşünüyordu ki,insan hep kaybetmenin eşiğine geldiğinde mi kazanmanın yada elinde olanlarla yetinmenin anlamını buluyordu,Yaradanın verdikleri ne kadarda kıymetliymiş diyebiliyor ki,ama yaşamayı ve nefes alıp verebilmeyi sadece kaybettiğimiz yakınları görünce anlıyoruz.Evet, ölümü hiç bu kadar yüreğimde hissetmemiştim,yaşamayı da hakeza bu kadar istememiştim,arkada bıraktıklarımı hiç bu kadar özlememiştim.Acaba onları bir daha görebilecek miydim,bir daha sarılabilecek miydim,bir daha onlarla aynı umudu,hayâli,duyguları paylaşabilecek miydim,bir daha memleketi görebilecek miydim,arkamda kalanlar ilk defa benim için bu kadar anlam kazanmıştı.Ne var ki hayat her zaman karşılık vermekte cömert olmuyordu , arkamda kalan parçaları toplayarak bu akşam bir kez daha yaşamaya sarılıyorum,her şeyi sineye çekerek bir kez daha yaşamak için kararlar alıyorum,parçalarımı toplayarak yeniden başlıyorum,kimi insanların ,çok özlendikleri ve ısrarla beklendikleri halde dönmemesinin ne anlama geldiğini, burada bu gecede çok daha iyi anlıyorum.Bir daha geri dönememek ya da cansız bir bedenle dönmek, ya da bir kahraman olarak dönmek,gözyaşlarıyla ya da sevinçle karşılanmak,tabi bir karşılayanınız olursa…

Gazi Topçu Er

HAYDAR KARAKURT